از یاران با وفا و شیفته امام حسین علیه السلام بود....
برخی پیوستن جناده به امام را این چنین نقل کرده اند که وی در کوفه با مسلم بیعت کرد
و به یاری او شتافت ، چون بی وفایی کوفیان و شهادت حضرت مسلم را دید همراه عمرو بن
خالد صیداوی خود را به مکه رساند و به امام ملحق شد و به کربلا آمد...
او در روز عاشورا به میدان رفت و چنین رجز خواند:
أَنَا جُنادٌ وَأَنَا ابْنُ الْحارِثِ • لَسْتُ بِخَوَّارٍ وَلا بِناکِثٍ
عَنْ بَیْعَتی حَتَّی یَرِثْنی وارِثی • الْیَوْمَ شِلْوی فِی الصَّعیدِ ماکِثٌ
من جناده فرزند حارثم. ترسو، ناتوان و پیمان شکن نیستم.
پایبند بیعت خویش هستم تا وارثانم ارث برند، امروز پیکرم در خاک جای می گیرد...آن گاه حمله دلیرانه ای کرد و شانزده تن را به هلاکت رساند. ولی خود در محاصره دشمن قرار گرفت. حضرت عباس علیه السلام آمد و او و دیگر همرزمانش رااز محاصره نجات داد آنان دوباره با دشمن درآویختند و مانند شیر خشمگین جنگیدند تا به شهادت رسیدند...
